دستگاه USB که در ویندوز ۱۰ کار نمی کند یک مشکل رایج است که هنگام کار با USB ایجاد می شود. به طور معمول خطای کار نکردن دستگاه USB پس از اتصال مانند چاپگر، اسکنر، درایو خارجی، دیسک سخت یا درایو قلم به رایانه نشان داده می شود. البته در بعضی از سیستم ها و بعد از آپدیت جدید ویندوز ۱۰ ممکن است با اینچنین مشکلی برخورد کنید.در این راهنما، می توانید تمام اطلاعات مربوط به کار نکردن دستگاه USB را در نسخه ویندوز۱۰ پیدا کنید.
انواع مختلف خطایی که ممکن است هنگام کار نکردن دستگاه USB دریافت کنید:
دستگاه USB به رسمیت شناخته نشده
دستگاه USB شناخته نشده در مدیر دستگاه
نرم افزار درایور دستگاه USB با موفقیت نصب نشد
ویندوز این دستگاه را متوقف کرده است زیرا مشکلات خود را گزارش داده است (کد ۴۳)
Windows نمی تواند دستگاه “Generic volume” شما را متوقف کند زیرا برنامه ای همچنان از آن استفاده می کند.
دلایل رایج خطای کار نکردن دستگاه USB:
درایورهای USB خراب یا منسوخ شده.
دستگاه USB ممکن است خراب باشد.
رایانه از USB2 یا USB3 پشتیبانی نمی کند.
درایورهای USB Generic Hub سازگار نیستند یا خراب هستند.
روش ۱: EnhancedPowerManagementEnabled را غیرفعال کنید:
Windows Key + R را فشار دهید و “devmgmt.msc” را تایپ کنید و سپس enter را بزنید تا Device Manager باز شود.
اکنون Universal Serial Bus Controllers را گسترش دهید.
بعد، دستگاه USB خود را که با مشکلی روبرو است وصل کنید و متوجه تغییر در کنترل کننده های Universal Serial Bus شوید، به این ترتیب لیست به روز شده با دستگاه خود را مشاهده خواهید کرد.
توجه: برای شناسایی دستگاه خود ممکن است مجبور شوید از hit and trial استفاده کنید و در این صورت باید چندین بار دستگاه USB خود را متصل یا قطع کنید. هنگام قطع اتصال دستگاه USB خود، همیشه از گزینه “Safely remove” استفاده کنید.
بعد از اینکه دستگاه خود را در کنترل کننده های Universal Serial Bus شناسایی کردید، روی آن کلیک راست کرده و Properties را انتخاب کنید.
سپس به تب Details بروید و از کشویی Device instance pathرا انتخاب کنید.
مقدار مسیر نمونه دستگاه را یادداشت کنید زیرا ما به آن بیشتر نیاز داریم یا کلیک راست کرده و آن را کپی کنید.
Windows Key + R را فشار دهید و “regedit” را تایپ کنید و سپس enter را بزنید تا Registry Editor باز شود.
به آدرس زیر بروید و در قسمت Device Instance Path آدرسی که یادداشت کرده بودید پیدا کنید. HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Enum\USB\<Device Instance Path>\Device Parameters
اکنون DWORD EnhancedPowerManagementEnabled را جستجو کرده و بر روی آن دوبار کلیک کنید.
توجه: اگر نتوانستید DWORD را پیدا کنید، کلیک راست کرده و New و سپس DWORD (32 بیتی) را انتخاب کنید. و نام DWORD را “EnhancedPowerManagementEnabled” بگذارید و Enter را بزنید. سپس کلیک راست کرده و Modify را انتخاب کنید. سپس در قسمت Value date مقدار ۰ را وارد کنید و OK را بزنید.
مقدار آن را از ۱ به ۰ تغییر دهید و OK را بزنید.
اکنون می توانید Registry Editor و همچنین Device Manager را ببندید.
برای اعمال تغییرات، رایانه خود را مجدداً راه اندازی کنید و ممکن است بتواند دستگاه USB که در ویندوز ۱۰ کار نمی کند را برطرف کند.
روش ۲: اجرا کردن عیب یابی سخت افزار:
با استفاده از نوار جستجوی ویندوز، Control Panel را باز کنید.
Control Panel را از لیست جستجو انتخاب کنید. پنجره Control Panel باز می شود.
با استفاده از نوار جستجو در گوشه بالا سمت راست صفحه کنترل پنل، troubleshooter را جستجو کنید.
از نتیجه جستجو بر روی Troubleshooting کلیک کنید.
بر روی گزینه Hardware and Sound کلیک کنید.
در بخش سخت افزار و صدا ، روی گزینه Configure a device کلیک کنید.
از شما خواسته می شود رمز ورود مدیر را وارد کنید. رمز عبور را وارد کنید و سپس بر روی تایید کلیک کنید.
پنجره عیب یابی سخت افزار و دستگاه باز می شود.
برای اجرای عیب یاب Hardware and Devices بر روی دکمه Next که در پایین صفحه قرار دارد کلیک کنید.
عیب یاب شروع به شناسایی مشکلات می کند. اگر مشکلی در سیستم شما پیدا شود، از شما خواسته می شود که مشکلات را برطرف کنید.
روش ۳: درایور دستگاه خود را به روز کنید:
Windows Key + R را فشار دهید و “devmgmt.msc” را تایپ کنید و سپس enter را بزنید تا Device Manager باز شود.
اکنون Universal Serial Bus Controllers را گسترش دهید.
سپس بر روی دستگاهی که قبلاً در روش ۱ شناسایی کرده اید کلیک راست کرده و “Update Driver Software” را انتخاب کنید.
Search automatically for updated driver software را انتخاب کنید.
اجازه دهید روند به پایان برسد و ببینید آیا می توانید این مشکل را برطرف کنید.
در غیر این صورت، مرحله ۳ را دوباره تکرار کنید. این بار ” Browse my computer for driver software” را انتخاب کنید.
Let me pick from a list of device drivers on my computer را انتخاب کنید.
بعد، USB Mass Storage Device را انتخاب کرده و Next را کلیک کنید.
توجه: اطمینان حاصل کنید که نمایش سخت افزار سازگار علامت خورده است.
روی close کلیک کنید و همچنین Device Manager را ببندید.
برای اعمال تغییرات مجدداً راه اندازی مجدد شوید و ممکن است بتواند دستگاه USB را که در ویندوز ۱۰ کار نمی کند برطرف کنید.
روش ۴: بررسی خطای دیسک ویندوز:
Windows Key + R را فشار داده و سپس diskmgmt.msc را تایپ کرده و Enter را بزنید.
بعد بر روی درایو USB خود راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید.
حالا به قسمت Tools داخل Properties بروید.
روی Check-in Error Checking کلیک کنید.
وقتی بررسی خطای USB به پایان رسید، همه موارد را ببندید و راه اندازی مجدد شوید.
در بحث شبکه و سرورها و اطلاعاتی که استفاده و به اشتراک گذاشته میشود، پایداری و امنیت هر یک از اجزا، بسیار مهم میباشد و برای رفع این مشکل در هر یک از اجزا اصطلاحی بنام Redundancy وجود دارد. در مبحث اطلاعات این Redundancy از طریق RAIDها پیاده سازی میشود.
در نتیجه از RAID ها برای افزایش سرعت و امنیت اطلاعات استفاده میشود. RAID ها در کل به دو شکل سخت افزاری و نرم افزاری وجود دارد. نوع نرم افزاری خود دارای ریسک میباشد و کندتر از نوع سخت افزاری است چراکه از منابع سیستم و CPU برای اینکار استفاده میکند و در مواقعی که بار سیستم زیاد باشد و سیستم هنگ کند احتمال از دست رفتن اطلاعات و یا ایجاد مشکل وجود دارد.
اما در نوع سخت افزاری این مشکلها وجود ندارد حتی با قطعی برق باطری داخلی در RAID وجود دارد که باعث میشود تا اطلاعات به هیچ وجه از دست نرود.
انواع RAID هایی که معمول و شناخته شده میباشد:
RAID 0 حداقل هاردیسک مورد نیاز: ۲
مجموعه دیسکهای جدا بدون بیت توازن. کارایی بهتر و افزونگی ذخیره سازی را فراهم میکند اما بدون توانایی تحمل نقص و اشکال. خرابی هر یک از هاردیسکها باعث از بین رفتن آرایش میشود. خرابی یک هاردیسک نابودی کل آرایش را به همراه دارد، زیرا اطلاعاتی که در این مدل نوشته میشود اطلاعات به قطعاتی شکسته میشود. تعداد قطعات توسط تعداد هاردیسکها مشخص میشود. قطعات اطلاعات با هم در سکتورهای مشابه در دیسکهای مربوطه نوشته میشود.
این اجازه میدهد قطعات کوچکتر از کل قطعه بزرگ بطور موازی از درایوها خوانده شود که نتیجه این مدل چینش پهنای باند زیاد میباشد. هنگامی که یک سکتور روی یکی از دیسکها خراب شود سکتورهای مشابه روی تمام دیسکهای دیگر بدون استفاده خواهد بود. زیرا بخشی از اطلاعات خراب شده است. این مدل چینش بررسی خطا ندارد بنابر این هر خطایی غیرقابل بازیابی خواهد بود. دیسکهای بیشتر پهنای باند بیشتری را در پی خواهد داشت اما ریسک از دست دادن اطلاعات نیز بیشتر میشود
RAID0: ذخیره سازی روی چند دیسک بدون کنترل خطا مزایا و مشخصات: – داده ها به بلوکهایی تبدیل میشوند و هر بلوک در هارد دیسک مجزا ذخیره میشود. – باعث بالا رفتن کارایی سیستم I/O میگردد چرا که بار ترافیکی نقل و انتقالات بین چندین کانال مجزا تقسیم میشود. – بالارفتن کارایی بدلیل وجود کنترلرهای مختلفی که عمل کنترل ترافیک را به عهده می گیرند (افزایش سرعت) – طراحی بسیار ساده ( زیرا مدار محاسبه Parity وجود ندارد ) – عدم پرداختن به محاسبات مربوطه به Parity وکنترل خطا (افزایش سرعت به دلیل عدم پرداختن به محاسبات مربوط به Parity ) معایب: – عدم استفاده از Parity .(هیچگونه کد تشخیص و تصحیح خطا در این نوع RAID وجود ندارد) – از کار افتادن یک درایو باعث از دست رفتن کلیه اطلاعات خواهد شد. – عدم کارایی در محیطهای حساس به حفظ داده ها موارد استفاده: – میکس و پردازش تصاویر ویدیویی (میکس و مونتاژ) – واژه پردازی (نرم افزارهای تایپ و…) – کارهایی که نیاز به سرعت بالا دارد.
RAID 1 حداقل هاردیسک مورد نیاز: ۲
مجموعه آینهای بدون بیت توازن اختصاصی. این نوع توانایی تحمل نقص را از خطاهای هاردیسک و خرابی یک هاردیسک فراهم میکند. افزایش کارایی خواندن را همراه دارد وقتی که یک سیستم عامل با امکان اجرای قطعات یک برنامه توسط چند پردازنده استفاده شود که از قابلیت قطعه بندی زمانی پشتیبانی کند، کاهش کارایی خیلی کوچکی در هنگام نوشتن دارد. این چینش طولانی مدت بکار ادامه میدهد تا زمانی که حداقل یک درایو درحال کار باشد. Backup :بک آپ گیری همزمان داده ها به منظور Mirroring و Duplexing Mirroring : کپی برداری هم زمان روی دو درایو Duplexing : زمانی است که یکی از درایوها دچار مشکل شود و درایو سالمی را جایگزین نماییم سپس داده ها را روی درایو سالم کپی کنیم.
مزایا و مشخصات: -هنگام سیکل نوشتن، گویی اطلاعات روی یک دیسک نوشته میشود (در صورتیکه عملاً بر روی دو دیسک نوشته می شود. مانند RAID0) ولی عمل خواندن ازهر دودیسک انجام می شود (کاهش ترافیک گذرگاه – نوشتن بر روی هر دو دیسک ولی خواندن مجزا) – قابلیت برگرداندن %۱۰۰ داده ها هنگام بروز مشکل برای یک دیسک. – در نرخ انتقالات داده تغییر محسوسی نداریم. (یعنی وجود دو دیسک تفاوتی با یک دیسک ندارد ) – در شرایط خاص RAID1 توانایی تحمل خرابی بیش از یک دیسک را نیز دارد. – ساده ترین طراحی در تکنولوژی RAID (مدار مربوط به Parity وجود ندارد) معایب: – بیشترین تعداد هارد دیسک در میان انواع RAID (بسته به انتخاب User ) – هزینه بالا
RAID2 دارای خاصیت ECC با استفاده از کد همینگ
مزایا و مشخصات: – تصحیح خطای بسیار سریع – مناسب برای انتقال اطلاعات معایب: – طراحی بسیار پیچیده که با صدمه دیدن یک دیسک دچار مشکل می شود. – نامناسب در دید تجاری (تعداد زیاد درایوها) کد همینگ: یکی از روشهای محاسبه و کنترل خطا در سیستمهای دیجیتال میباشد. انواع روشها برای کنترل ترافیک داده های دیجیتال وجود دارد به عنوان مثال Parity haming code ,… که مجموعه این روشها را ECC می نامند. (Error Checking and Correcting)
RAID 3 حداقل هاردیسک موردنیاز: ۳
مجموعه دیسکهای جدا با بیت توازن اختصاصی. این مکانیسم کارایی اصلاح شده و توانایی تحمل نقص شبیه رید ۵ را فراهم میکند اما با یک دیسک بیت توازن اختصاصی سریعتر از بیت توازن چرخشی تکه تکه. وجود یک دیسک توازن اشکالی میباشد برای نوشتن زمانیکه هر نوشتن نیازمند به روز کردن اطلاعات بیت توازن را دارد. یک فایده کوچک این است که اجازه میدهد درایو بیت توازن خراب شود و عملیات بکار خود بدون بیت توازن یا حفظ کارایی ادامه میدهد. RAID3: انتقال موازی با استفاده از خاصیت Parity
مزایا و مشخصات: – سیکل خواندن و نوشتن بسیار سریع.
معایب: – طراحی بسیار پیچیده که با صدمه دیدن یک دیسک مجموعه دچار مشکل میشود.
کاربرد: – میکس و مونتاژ تصویر – ویرایش تصویر مانند RAID0
RAID 4 حداقل هاردیسک موردنیاز: ۳
همانند RAID 3 میباشد اما بجای قطعه قطعه کردن بلوکی از قطعه قطعه کردن بایتی استفاده میکند. RAID4: دیسکهای داده مجزا، دیسک مربوط به Parity مشترک مزایا و مشخصات: – سیکل خواندن بسیار سریع ( ترافیک کمتر در گذرگاه) معایب: – پیچیدگی بسیار بالا در طراحی مدار کنترلی مشکل در برگرداندن داده ها هنگام بروز اشکال در یک دیسک (چرا که داده ها روی دیسکها توزیع شده است)
RAID 5 حداقل هاردیسک موردنیاز: ۳
مجموعه دیسکهای جدا با بیت توازن توزیع شده. بیت توازن توزیع شده به تمام درایوها بجز یکی نیاز دارد که کار کند. خراب شدن درایو نیازمند جایگزینی میباشد. در هنگام خرابی درایو هر خواندنی میتواند از بیت توازنهای توزیع شده محاسبه گردد. این چینش در صورتی که دومین درایو هم خراب شود اطلاعات از دست خواهد رفت و آسیب پذیر میباشد تاوقتی که اطلاعاتی که در درایو خراب شده قرار داشته بر روی درایو جایگزین ساخته شود. RAID5: دیسکهای داده مجزا و Parity توزیع شده در دیسکهای Data
مزایا و مشخصات: – در این نوع به حداقل ۳ درایو دیسک سخت نیاز داریم. – تک تک بلوک های داده روی دیسکها نوشته میشوند و Parity مربوط به هر بلوک نیز داخل هارد مربوط ذخیره می گردد. – سیکل خواندن بسیار سریع (ترافیک کمتر در گذرگاه) – سیکل نوشتن متوسط (محاسبات مربوط به Parity ) – قابلیت و اطمینان بالا (وجود ECC )
معایب: – خرابی در یک دیسک در خروجی تاثیر ندارد. – طراحی پیچیده مدار کنترلی – مشکل در برگرداندن داده ها هنگام بروز اشکال کاربرد: – در سیستمهای Server و بانکهای اطلاعاتی ISPها
RAID 6 حداقل هاردیسک موردنیاز: ۴
مجموعه دیسکهای جدا با دو بیت توازن توزیع شده. توانایی تحمل نقص با خرابی دو درایو را دارد. این چینش با دو درایو خراب به کار خود ادامه میدهد. این باعث سود بالاتر در گروههای رید بزرگ میشود بخصوص در سیستمهایی که نیاز به قابل استفاده بودن بالایی دارند.
این اهمیت بیشتر میشود زیرا درایوها با ظرفیت بالا زمان بیشتری برای بازیابی از خرابی یک درایو میباشد. در رید ۵ که یک بیت توازن دارد به علت اینکه اطلاعات تا زمان بازیابی در معرض از دست دادن اطلاعات میباشند، آسیبپذیر میباشد. با دو بیت توازن این به ما زمانی را میدهد تا آرایه رید دوباره سازی شود بدون اینکه اطلاعاتی از دست برود.
RAID6: دیسکهای داده ها مجزا با دو Parity توزیع شده مجزا مزایا و مشخصات: – RAID6 در واقع نسخه پیشرفته RAID5 میباشد که تصحیح و کنترل خطا را بهبود میبخشد . این ویرایش RAID اطمینان و توانایی بالا در زمینه data storage فراهم میکند. – بهترین انتخاب برای کاربردهای بحرانی و حساس معایب: – طراحی مدار کنترلی بسیار پیشرفته و پیچیده – سیکل نوشتن بسیار کند (دوبار محاسبه مربوط به Parity) – نیاز به N+2 درایو دیسک سخت. بدلیل دارا بودن حالت Parity دو بعدی. (N تعداد دیسکهای سخت در حالت معمولی) – ادغام اطمینان بالا با قابلیت بالا
RAID7 نقل و انتقال بهینه شده غیرهمزمان به منظوردستیابی به نرخ انتقال بسیار سریع
مزایا و مشخصات: – نقل و انتقال غیر همزمان و دارای کنترلگرهای مستقل – درایو مجزا برای ذخیره کردن اطلاعات مربوط بهParity – برخورداری از سیستم Open System و استفاده از گذرگاهSCSI – گذرگاه Cache داخلی با سرعت بالا (X-bus) – دیسکهای خواندن و نوشتن از امکان Choching استفاده میکنند – تکنولوژی مدار تولید Parity تا حدودی با سایر انواع Raid تفاوت دارد -امکان Hot Swaping Open system: به سیستمی اطلاق میشود که قابلیت سازگاری با سخت افزارها و نرم افزارهای مختلف را داشته باشد و امکان کارکردن در سیستمهای مختلف را به راحتی داشته باشد.
RAID10 این Raid حداقل به ۴ دستگاه هاردیسک نیاز دارد
مزایا و مشخصات: – عمل تکه تکه کردن بلوکهای داده همانند RAID1 انجام میپذیرد. – تصحیح و کنترل خطا نیز مانند RAID2 می باشد. – نرخ انتقال بالا – در شرایط معین , امکان تحمل خرابی چند دیسک در این نوع RAID وجود دارد. معایب: – بسیار گران قیمت – منبع تغذیه حتماً باید متصل به UPS باشد. – جابجایی درایوها باید به صورت موازی انجام گیرد. – سیستمهای Server و بانکهای اطلاعاتی.
RAID53 نرخ انتقال بالا همراه با قابلیت انتقال مناسب
مشخصات و مزایا: – این آرایه RAID حداقل به ۵ دستگاه دیسک سخت نیاز دارد. – RAID53 در واقع باید RAID03 نامیده شود زیرا عمل Striping آن همانند RAID0 بوده و Segment بندی آن نیز مانند RAID3 میباشد. – تحمل خطای آن مانند RAID3 می باشد. – نسبت به RAID3 دارای نرخ انتقال بسیار بهتری می باشد. معایب: – قیمت بالا – همه دیسک ها باید با همدیگر سنکرون شوند که انتخاب نوع و مدل درایو را محدود میسازد. – Stripe کردن در سطح بایتها نهایتاً در محاسبه ظرفیت فرمت شده تأثیر منفی می گذارد.
RAID 0+1 نرخ انتقال داده بهینه
مزایا و مشخصات: – حداقل به ۴ دستگاه هاردیسک نیاز دارد. – RAID 0+1 به عنوان آرایه آینهای نیز معروف است با این تفاوت که قطعات دادهها یا Segment ها طبق استراتژی RAID0 ایجاد شدهاند. – تحمل خطای این نوع آرایه مانند RAID5 میباشد. – نرخ انتقال بالا – بهترین انتخاب برای سیستمهایی که به کارایی بالا بدون توجه به حداکثر اطمینان نیاز داشته باشند. معایب: – RAID 0+1 نباید با RAID10 اشتباه گرفته شود. کوچکترین مشکل در عملکرد یک درایو، آرایه را به مدل RAID0 تبدیل خواهد کرد. – قیمت بسیار بالا – جابجایی درایوها باید به صورت موازی انجام گیرد. کاربرد: – پردازشهای تصویری و فایلسرورهای عمومی.
اولین کاری که باید بعد از فعال شدن سرور خود انجام دهید راه اندازی هارد دیسک هاست. آموزش زیر راه اندازی رید ۱ برای دو هارد درایو است.
توجه: در صورت راه اندازی ILO Advanced می توانید موارد زیر را از راه دور از طریق کنسول ILO Remote انجام دهید.
در هنگام استفاده اولیه از سرور، این فرصت داده می شود که وارد Raid شوید. در سرورهای جدید، از شما خواسته می شود برای دیدن صفحه پست هر کلید را فشار دهید. فقط در این صورت درخواست ها را مشاهده خواهید کرد.
دستورالعمل ورود به رید کنترلر به این شکل خواهد بود:
کلید F8 را فشار دهید تا وارد تنظیمات رید شوید و موارد زیر به شما نمایش داده می شود:
از آنجا که هنوز چیزی تنظیم نکرده اید،”Create Logical Drive ” را انتخاب کرده و Enter را فشار دهید. صفحه زیر را دریافت خواهید کرد:
در این مثال فقط دو هارددرایو داریم و آنها از قبل انتخاب شده اند. برای انتخاب و لغو یک هارددرایو از کلیدهای جهت دار برای انتخاب کردن درایو استفاده کرده و کلید فاصله (Space) را فشار دهید.
برای رفتن به بخش نوع رید” Raid Configurations” از کلید TAB استفاده کنید. پیکربندی مورد نظر را انتخاب کرده و کلید Space را فشار دهید.
برای ایجاد آرایه Enter را فشار دهید. در صفحه بعدی، F8 را فشار دهید تا تأیید شود.
توجه داشته باشید، شما می توانید هر تعداد درایو را که می خواهید در محدوده تعداد درایو خود ایجاد کنید. مثلا اگر ۵ درایو دارید می توانید RAID 5 بسازید. یا می توانید ۲هارددرایو را RAID 1 بسازید و سپس به منوی اصلی برگردید تا ۳ هارددرایو دیگر را ریدی جدید ایجاد کنید. اگر یک درایو اضافی دارید، می توانید آن را به عنوان لوازم یدکی تنظیم کنید. به گزینه Spare در صفحه Creation توجه کنید.
اکنون که رید کنترلر خود را تنظیم کرده اید، سیستم عامل خود را نصب کنید. اگر در حال نصب ویندوز یا لینوکس هستید، می توانید مستقیماً روی DVD بوت شوید.
کار با این ابزار فوق العاده ساده می باشد، بدین ترتیب که تنها نیاز به یک کابل شبکه (برای اتصال پورت ILO به کامپیوتر یا شبکه مورد نظر) و یک مرورگر شبکه می باشد.
برای اتصال به ILO باید IP و نام کاربری و کلمه عبور پورت ILO را داشته باشیم. رمز عبور پیش فرض روی برچسب روی سرور چاپ شده است.
سرور را روشن نمایید در اولین صفحه بعد از بوت شدن سیستم کلید F8 را فشار دهید ( قبل از شروع به تست و بررسی Raid Controller) معمولا با یک پیغام مناسب جهت ورود به محیط ILO کلید F8 معرفی می شود.
بعد از ورود به محیط ILO تنظیمات مربوط به کارت شبکه را انجام دهید.
نکته: در هر مرحله جهت ذخیره تغییرات باید کلید F10 را فشارداد.
در اولین مرحله تنظیمات DHCP باید غیر فعال شود. زیرا می خواهیم برای دسترسی راحتتر به ILO یک آدرس IP ثابت داشته باشیم. با فشاردادن کلید F10 تنظیمات را ذخیره کنید.
در قسمت NIC and TCP/IP، به ILO خود یک آدرس IP اختصاصی بدهید و subnet mask و gateway را پر کنید. F10 را بزنید تا ذخیره شود.
همچنین می توانید رمزعبور Administrator را ویرایش کنید. رمز عبور پیش فرض روی برچسب روی سرور چاپ شده است. برای تغییر آن “کاربر” و سپس “ویرایش” را انتخاب کنید.
Administrator را انتخاب کنید و هر تغییری را که می خواهید در کاربر در این صفحه تغییر دهید. F10 را بزنید تا ذخیره شود.
می توانید با یک مرورگر وب به ILO وارد شوید. (به نظر می رسد اینترنت اکسپلورر بهتر باشد) کافی است آدرس IP را در نوار آدرس وارد کنید. سپس نام کاربری و رمز ورود خود را وارد کنید.
HP، چیپ سیلیکونی BMC مخصوص خود را طراحی کرده که از آن به عنوان HPE ILO یاد میشود. ILO مخفف Integrated Lights-Out Management است. ILOیک چیپست سختافزاری است که دارای یک پورت خارجی Rj-45 بوده و این پورت در کنار سایر پورتهای شبکه روی سرور قرار میگیرد و ابزاری برای مدیریت سرور از راه دور آن هم از لحظه بوت شدن سیستم است. این پورت در سرورهای سری HP ProLiant و Blade وجود دارد.
ILO میتواند مستقیما با Smart Array Firmware صحبت کند و اطلاعاتی را به دست آورد. این پورت توانایی دریافت آدرس IP و حتی FQDN را نیز برای اتصال دارد. در واقع پورت ILO یک پورت کارت شبکه به نظر می رسد که برای خودش ارتباط شبکه ای مجزا و آدرس IP مجزا از محدوده شبکه عادی می تواند دریافت کند و حتی امکان دریافت آدرس از DHCP را نیز دارد. معمولا شبکه ILO ی مجزایی برای همه سرورهای موجود در شبکه در نظر گرفته می شود که سویچ اختصاصی همین کار را نیز دارد و از شبکه مورد استفاده سازمان مجزا است. شما می توانید با استفاده از آدرس IP یا FQDN از طریق رابط تحت وب یا کنسول تحت وبی که این سرویس در اختیار شما قرار می دهد مدیریت خودتان را انجام دهید، در واقع پورت ILO یک پورت Ethernet است که توانایی فعال شدن و استفاده همزمان با ابزار ROM Setup یا RBSU را دارد.
قابلیت های ILO:
مانیتورینگ: در ILO روی دمای سرور نظارت می کند و سیگنال های اصلاح کننده را به فن ها و خنک کننده ها، برای حفظ و نگهداری به سرور می فرستد. همچنین بر روی سیستم عامل های نصب شده و ورژن نرم افزارها، وضعیت فن ها، منبع تغدیه، پردازنده، رم، استوریج و شبکه سرور و دستگاه های نصب شده بر روی برد سیستم ، مدیریت و نظارت دارد.
پیکربندی: زمانی که شما از قابلیت پیکربندی Agentless management استفاده می کنید، نرم افزار مدیریت (SNMP) درون میان افزار (firmware) ILO به جای سیستم عامل host عمل می کند. این پیکربندی، رم، و منابع پردازشی را بر روی سیستم عامل host برای استفاده توسط سرور applications ازاد می کند.
گزارش گیری: این توانایی برای مشاهده رویدادهای سرور از طریق هشدارهای SNMP، یا گزارش گیری از طریق log server از راه دور (remote syslog) و همچنین email می باشد.
مدیریت power سرور مانند خاموش یا روشن نمودن و یا راه اندازی مجدد و پیکربندی آن.
HPE ILO Mobile: برنامه ILO بر روی موبایل امکانی را برای دسترسی به سرور فراهم می کند، که این برنامه تعامل مستقیم با پردازشگر ILO دارد که باعث می شود کنترل سرور را در تمام زمان هایی که به برق متصل است را به شما ارائه می دهد. شما با این روش از هر کجا می توانید در صورت بروز مشکل عیب یابی کنید.
امکاناتی که بدون دریافت لایسنس پیشرفته میتوان در اختیار داشت به شرح زیر است:
امکان استفاده از نسخههای ISO موجود در کامپیوتر شما به عنوان درایو محلی سرور (Remote Media Applet)
مشاهده و مرور گزارشات و رخدادهای سختافزاری سرور
مشاهده و مرور وضعیت ماژولهای مختلف سختافزاری سرور از قبیل RAM یا CPU و…
امکاناتی که نیاز به خرید لایسنس پیشرفته (HPE ILO Advance) دارند عبارتند از:
امکان استفاده از درایوهای نوری یا فلاپی سخت افزاری کامپیوتر کاربر به عنوان درایورهای سرور در هنگام مدیریت
مدیریت از راه دور سرور یا Remote Control Console که موجب می شود کاربر در شرایطی برابر با زمانی که با موس، کیبورد و مانیتور به صورت محلی در حال کار با سرور است را در اختیار داشته باشد.
امکان دسترسی به صفحه گرافیکی سرور توسط چندین کاربر
امکان نصب سیستمعامل
انجام برخی امور مدیریتی همچون به روزرسانی Firmware، مدیریت گروه رسانههای مجازی، فعالسازی مجوز یک گروه و مدیریت کنسول ضبط و پخش سرور
